Media cyfrowe jako alternatywne źródło wiedzy dla ucznia

Spis treści

Wstęp
Rozdział I. Media tradycyjne a nowe media
1.1. Historia mediów
1.2. Stare i nowe media
1.3. Wyodrębnienie nowych mediów w kontekście pedagogicznym
Rozdział II. Cyfrowe media w edukacji
2.1. Cyfrowi tubylcy
2.2. Wpływ nowoczesnych technologii informacyjnych na pracę mózgu
2.3. Wpływ nowoczesnych technologii informacyjnych na zachowania socjalne
Rozdział III. Media cyfrowe w praktyce pedagogicznej nauczyciela
3.1. Nauczyciel wobec wyzwań społeczeństwa wiedzy
3.2. Rola mediów cyfrowych w praktyce pedagogicznej
Rozdział IV. Media cyfrowe i nowoczesne technologie – szansą na lepszą edukację
4.1. Efektywność nauki poprzez media cyfrowe
4.2. Rola mediów cyfrowych w edukacji
4.3. Przykłady wykorzystania mediów cyfrowych w edukacji
4.3.1. Google Classroom
4.3.2. Fronter
4.3.3. Blogi klasowe lub przedmiotowe
4.3.4. Przykłady wykorzystania Facebooka w edukacji
4.4. Smartfon jako narzędzie uczenia (się)
4.4.1. Miejsce smartfonów w edukacji szkolnej
4.4.2. Zakaz korzystania z uczniowskich urządzeń cyfrowych
4.4.3. Zastosowanie smartfonów w edukacji
Zakończenie
Bibliografia
Spis rysunków

Zdaniem badacza mediów masowych i interpersonalnych M. Niecia nowe media pojawiają się wraz z wideo w latach 70. XX w., ale rozwijają się dopiero dzięki technice cyfrowej. Jego zdaniem niektórzy badacze używają tego określenia tylko do analizy mediów cyfrowych. Cechą charakterystyczną nowych mediów jest „załamanie dotychczasowego odbioru elektronicznych mediów masowych”, został zakwestionowany model mediów elektronicznych „opartych na hierarchicznym układzie, następuje przejście od hierarchicznego modelu (autorytarnego) do interaktywnego (demokratycznego), szczególnie inna jest rola publiczności, następuje «złamanie ramówki», inne są wielkości audytoriów”. W jego ocenie „wynalezienie wideo umożliwia nagrywanie programu, własne budowanie ramówki. Pojawia się dyskusja nad zmianą analizy audytorium rozproszonego w czasie”. Wynalazek komputera osobistego upowszechnia nowe media, które stają się charakterystyczne dla cywilizacji ponowoczesnej. Ich powstanie było możliwe dzięki przełomowi technologicznemu w nauce i technice. Z powyższej charakterystyki wyłania się następująca konkluzja: głównymi wyznacznikami nowych mediów są: interaktywność, „audytorium rozproszone w czasie i odroczone” cywilizacja ponowoczesna, cyfryzacja i wynikające z niej implikacje.